تری‌های لابراتواری یکی از پایه‌ای‌ترین ابزارها در قالب‌گیری دقیق و موفق دندان‌پزشکی هستند. این وسیله معمولاً در مرحله ثبت قالب از دندان‌ها یا فک بالا و پایین به‌کار می‌رود تا بتواند فرم صحیح بافت‌های دهانی را منتقل کند. تری‌ها به‌خصوص در لابراتوارهای پروتز دندانی نقشی حیاتی دارند؛ چرا که کیفیت خروجی ساخت پروتز، روکش، دندان مصنوعی و دیگر ترمیم‌ها به کیفیت قالب بستگی مستقیم دارد. تری‌ها از نظر جنس، طراحی و نوع کاربرد دارای تنوع بالایی هستند و هر کدام برای شرایط خاص دهانی انتخاب می‌شوند.
استفاده از تری استاندارد، نه تنها به تسهیل روند درمان کمک می‌کند بلکه باعث می‌شود لابراتوار بتواند با دقتی بیشتر و خطای کمتر کار ساخت یا بازسازی دندانی را انجام دهد. تری مناسب باید از مواد مقاوم، قابل استریلیزاسیون و با طراحی ارگونومیک تولید شود تا هم برای بیمار راحت باشد و هم دندان‌پزشک بتواند به‌سادگی آن را در محل مورد نظر قرار دهد.
برای مشاهده محصول اسپاتول لکرون کلیک کنید
کاربردهای تری در لابراتوارهای دندان‌پزشکی
تری‌ها در لابراتوارهای دندان‌پزشکی نقش اساسی در ثبت و انتقال دقیق آناتومی دهان ایفا می‌کنند. در فرآیند قالب‌گیری اولیه و نهایی، انتخاب تری مناسب باعث می‌شود اطلاعات مورد نیاز برای ساخت پروتز، روکش یا دندان مصنوعی با دقت بیشتری منتقل شود. تری‌ها در مراحل بررسی وضعیت اکلوژن، ثبت بایت و حتی ساخت گایدهای جراحی نیز کاربرد دارند. همچنین، در فرآیند طراحی دیجیتال و ساخت ترمیم‌های پیچیده، قالب دقیق گرفته‌شده توسط تری مرجع اصلی طراحی محسوب می‌شود.
در بسیاری از لابراتوارها، استفاده از تری اختصاصی (Custom Tray) برای قالب‌گیری نهایی بسیار رایج است؛ چرا که به افزایش دقت و کاهش خطای ابعادی کمک می‌کند. در ساخت پروتزهای کامل، تری شفاف یا سوراخ‌دار به دلیل کنترل بهتر ماده قالب و تطابق بهتر با بافت دهانی ترجیح داده می‌شود. همچنین، تری‌های بخشی برای قالب‌گیری از مناطق خاص دهان به کار می‌روند. در نتیجه، تری‌ها به‌عنوان واسطه‌ای دقیق و قابل‌اعتماد، پلی بین کلینیک و لابراتوار هستند که بدون آنها، کیفیت نهایی ترمیم‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
ویژگی‌های فنی تری لابراتوری
تری‌ها به‌طور معمول از جنس‌های مقاومی مانند پلاستیک سخت، فلز یا آکریل شفاف تولید می‌شوند. این مواد هم امکان استریلیزاسیون دارند و هم در تماس با مواد قالب‌گیری دچار واکنش شیمیایی نمی‌شوند. برخی از تری‌ها به‌صورت سوراخ‌دار طراحی شده‌اند تا در هنگام قالب‌گیری، مواد اضافی از طریق سوراخ‌ها خارج شوند و دقت نهایی افزایش یابد. طراحی ارگونومیک دسته‌ها و ارتفاع مناسب دیواره‌ها نیز از جمله ویژگی‌هایی است که در تری‌های حرفه‌ای رعایت می‌شود.
انواع تری‌های مورد استفاده در لابراتوار دندان‌پزشکی
تری‌های لابراتوری در انواع مختلفی طراحی می‌شوند تا با شرایط متنوع دهانی و نوع درمان سازگار باشند. هر نوع تری ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارد و انتخاب صحیح آن نقش مهمی در دقت قالب‌گیری و موفقیت مراحل بعدی درمان یا ساخت پروتز ایفا می‌کند.
1. تری فلزی (استیل ضدزنگ)
تری‌های فلزی از جنس استیل ضدزنگ ساخته شده‌اند و مقاومت بسیار بالایی دارند. این نوع تری‌ها برای قالب‌گیری‌های دقیق و چندمرحله‌ای ایده‌آل‌اند، چراکه در برابر فشار و تغییر شکل مقاوم هستند و قابلیت استریل مجدد را دارند.
2. تری پلاستیکی (یک‌بار مصرف)
تری‌های پلاستیکی سبک و اقتصادی هستند و بیشتر برای درمان‌های روتین یا موقت به کار می‌روند. این تری‌ها پس از هر بار استفاده دور انداخته می‌شوند که مانع انتقال آلودگی شده و زمان استریل را حذف می‌کند. البته دقت آنها معمولاً پایین‌تر از مدل‌های فلزی است.
3. تری سوراخ‌دار (Perforated Tray)
تری‌های سوراخ‌دار به دلیل وجود منافذ، امکان چسبندگی بهتر مواد قالب‌گیری را فراهم می‌کنند. این ویژگی باعث جلوگیری از جدا شدن ماده از تری در حین خارج‌کردن از دهان می‌شود. برای قالب‌گیری با مواد الاستومری بسیار مناسب هستند.
4. تری بدون سوراخ (Solid Tray)
تری‌های بدون سوراخ سطح صاف‌تری دارند و بیشتر برای قالب‌گیری با مواد با ویسکوزیته بالا به‌کار می‌روند. این تری‌ها مانع نشت مواد به بیرون می‌شوند و در مواردی که نیاز به کنترل بهتر حجم مواد است، ترجیح داده می‌شوند.
مزایای استفاده از تری‌های حرفه‌ای در لابراتوار
استفاده از تری‌های حرفه‌ای در لابراتوارهای دندان‌پزشکی، دقت قالب‌گیری را به شکل قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. این ابزارها با طراحی ارگونومیک و ساختار مقاوم، امکان توزیع یکنواخت مواد قالب را فراهم می‌کنند و مانع از نشت یا تغییر شکل در طول فرآیند قالب‌گیری می‌شوند. این دقت بالا باعث ثبت بهتر جزئیات دندانی و افزایش کیفیت نهایی ترمیم یا پروتز می‌گردد.
از دیگر مزایای این تری‌ها می‌توان به صرفه‌جویی در زمان و کاهش هزینه‌های مجددکاری اشاره کرد. چراکه با استفاده از تری‌های استاندارد و دقیق، نیاز به تکرار قالب‌گیری یا اصلاح‌های مکرر در مرحله ساخت ترمیم به حداقل می‌رسد. این ابزارها همچنین راحتی بیشتری را برای تکنسین فراهم می‌کنند و امکان کنترل بهتر در مراحل مختلف کار را مهیا می‌سازند.
برای مشاهده محصول اسپاتول لکرون کوتاه کلیک کنید
نکات مهم هنگام استفاده از تری لابراتوری
استفاده صحیح از تری‌های لابراتوری نیازمند آگاهی دقیق از نوع قالب‌گیری، موقعیت دندان‌ها و مواد مورد استفاده است. انتخاب تری باید بر اساس ابعاد فک، وضعیت دندانی و نوع ترمیم مورد نظر انجام شود. پیش از استفاده، بررسی کامل از نظر سلامت فیزیکی تری (مانند ترک، تغییرشکل یا خراش) الزامی است، زیرا هرگونه نقص در آن می‌تواند دقت قالب‌گیری را کاهش داده و فرآیند درمان را مختل کند.
در مرحله قالب‌گیری، اطمینان از فیکس شدن دقیق تری در محل مورد نظر اهمیت بالایی دارد. استفاده از تری نامناسب یا ناپایدار، باعث نشت مواد قالب و ایجاد حباب یا نقص در جزئیات قالب می‌شود. همچنین ضدعفونی دقیق تری قبل و بعد از هر استفاده، نقش مهمی در حفظ بهداشت محیط لابراتور و جلوگیری از انتقال آلودگی دارد. رعایت این نکات ساده، به کیفیت نهایی ترمیم دندانی کمک شایانی خواهد کرد.
جمع‌بندی
تری و لابراتور دو رکن جدایی‌ناپذیر در فرآیند ساخت ترمیم‌های دندانی هستند. استفاده از تری مناسب نه‌تنها باعث افزایش دقت در قالب‌گیری می‌شود، بلکه مسیر ارتباطی بین کلینیک و لابراتوار را شفاف و هدفمند می‌سازد. با انتخاب درست نوع تری، اعم از تری کامل، بخشی یا سفارشی، می‌توان قالب‌هایی دقیق‌تر، با کمترین خطا و بیشترین هماهنگی آناتومیکی تهیه کرد که در نهایت کیفیت پروتزهای نهایی را به‌شکل محسوسی افزایش می‌دهد.
در لابراتوارهای مدرن، تری‌ها به عنوان ابزار کلیدی در کنار تکنولوژی‌های دیجیتال شناخته می‌شوند و نقش مکمل در طراحی و ساخت ترمیم‌های پیچیده دارند. از این‌رو، آشنایی کامل با انواع تری و کاربردهای تخصصی آنها، برای تکنسین‌های لابراتور و دندان‌پزشکان ضروری است. رعایت استانداردهای استفاده از تری در کنار انتخاب صحیح مواد قالب، تضمین‌کننده موفقیت نهایی در ساخت انواع ترمیم‌های دندانی خواهد بود.